:
مواد رنگین طبیعی از دیدگاه داشتن رنگینه و بویژه كارایی دارای پایداری بسیار ارزشمندی می باشند.
الف: برای بدست آوردن رنگهای زرد، رنگینه های طبیعی زیر كاربرد دارند:
چوب زرد، توت، زرد چوبه، زعفران، گندم، اسپرك، پوست انار، خو شك.
ب: برای بدست آوردن رنگهای سرخ، قرمز رنگینه های طبیعی زیر كاربرد دارند: روناس، سماق، قرمزدانه.
پ: همچنین برای دست یابی به رنگهای آبی از وسمه و نیل می توان سود جست. برای رسیدن به شیوه های گوناگون در الیاف پشمی از روش های زیرین می توان بهره گرفت:
- برای رنگ مشكی: پوست انار با كار برد از سولفات آهن
- برای رنگ قهوه ای: پوست گردو + سولفات آمونیوم
- برای رنگ سبز: نیل + خوشك یا نیل + اسپرك
-
-
- برای رنگ زیتونی: وسمه + سولفات مس یا برگ مك (شیرین بیان) + سولفات مس
- برای رنگ صورتی: وسمه + سولفات آمونیوم
- برای رنگ نارنجی: روناس + خوشك + زاج سفید
- برای رنگ طوسی: پوست انار + سولفات آهن
- برای رنگ موشی: پوست گردو + سولفات آهن
- برای رنگ شتری: خوشك + پوست انار + سولفات آهن
- برای رنگ بژ: وسمه + روناس + پوست لیمو + زاج سفید
حنا Lawsonia Inermis گیاهی است درختچه ای با گلهایی به رنگ سفید و میوه ای مدور حاوی دانه های هرمی انار یكی از میوه هایی است كه بدلیل طعم مطبوعش و سفارشات فروانی كه در مورد مصرف آن در دین اسلام شده از محبوبیت خاصی در بین ایرانیان برخودار است بعلاوه بدلیل كاربردهای صنعتی آن در برخی صنایع دارای ارزش ویژه ای می باشد.
انار درختچه ای از تیره ی موردی ها كه گاهی تیره جداگانه ای نیز به شمار می رود. در پوست این درخت و به ویژه پوست میوه آن اندازه ی زیادی (نزدیك به 40 درصد) ماده ی مازوجی یافت می شود.
فرم در حال بارگذاری ...
