وبلاگ

در پایدارسازی ویدئو هدف حذف لرزشها ی تصاویر ویدئو می باشد و برای انجام آن می بایستی سه مرحله اساسی زیر انجام شود كه بترتیب عبارتند از:
1- تخمین پارامترهای حركت دوربین 2- فیلترینگ حركت و جداسازی حركت های ناخواسته لرزش از حركت های خواسته عمدی 3- جبرانسازی حركت های تصاویر ویدئو.
مرحله تخمین پارامترهای حركت دوربین یكی از مراحل مهم پایدارسازی میباشد كه لازم است كاملا” بدون خطا انجام شود.
حركت های دوربین میتواند بر اساس میزان جابجای نقاط متناظر بین دو فریم متوالی با استفاده از یك مدل حركت بین فریمی تخمین زده

 شود. برای تعیین پارامترهای حركت دوربین در هر فریم لازم است چندین نقطه متناطر بین دو فریم پیدا شود. تعداد نقاط متناظر مورد نیاز بستگی به نوع و تعداد مجهولات مدل حركت بین فریمی دارد كه در آن بطور معمول بین 2 تا 3 نقطه متناظر برای حل معادلات آن مورد نیاز می باشد.

با توجه به اینكه پیدا نمودن پیكسل های متناظر بین دو فریم متوالی در عمل غیر ممكن میباشد بنابراین مجبور هستیم از بلوك بجای پیكسل استفاده نمائیم ولی درانتخاب ابعاد بلوك می بایستی شرطی را رعایت نمائیم كه در آن ابعاد بلوك مجاز هستند تا اندازه ای بزرگ انتخاب شوند كه سرعت و جهت حركت تمام پیكسل های آن از یك فریم به فریم بعدی كاملا” یكسان باشند بنابراین با برقراری این شرط میتوان حركت بلوك را همانند حركت پیكسل مركز آن دانست.
در پایدارسازی ویدئو یكی از مسائل اساسی و مهم مشكل اختلاف عمق در تصاویر در زمان حركت دوربین می باشد كه در این حالت سرعت حركت قسمت های از تصویر كه عمق شان كمتر است بیشتر از قسمت های از تصویر می باشد كه عمق شان بیشتر است بنابراین در استفاده كردن از این نواحی بعنوان نقاط متناظر میتواند خطا زیادی را در تخمین پارامترهای حركت دوربین به دنبال داشته باشد.
برای تخمین حركت بلوك ها اگر بخواهیم از روش تطبیق بلوكی به همان صورتیكه در فشرده سازی بكاربرده میشود استفاده نمائیم ، خطای نسبتا” زیادی را خواهیم داشت زیرا اساس روش تطبیق بلوكی بر اساس محتویات تصویر بلوك ها می باشد كه نتایج جستجو آن میتواند شامل بلوك های مشابه هم باشد البته این موضوع در فشرده سازی اهمیت چندانی ندارد ولی در پایدارسازی ویدئو به دلیل اینكه هدف از تخمین بلوكها پیدا نمودن نقاط متناظر بین دو فریم متوالی میباشد بنابراین ما خطا ی خیلی زیادی را خواهیم داشت.
در این روش ارائه شده اولا” تعداد بلوك های كه در هر فریم حركت آنها تخمین زده می شوند چندین برابر تعداد مورد نیاز خواهند بود. ثانیا” با بكار بردن روشهای، میزان درصد خطا تخمین حركت بلوك ها به كمترین مقدار كاهش می یابد. ثالثا” با استفاده از معیارهای تشخیص خطا، در هر فریم بردارهای حركت تخمین زده شده صحیح از بردارها تخمین زده شده غلط تشخیص داده شده و از میان آنها به تعداد مورد نیاز صحیح ترین بردارها برای استفاده در مدل حركت بین فریمی انتخاب می شوند.
بنابراین در این روش اولا” بردارهای حركت تخمین زده شده كه قرار است در مدل حركت بین فریمی استفاده شوند كاملا” صحیح خواهند بود و ثانیا” این بردارها ی صحیح میتواند از قسمتهای از تصویر انتخاب شوند كه دارایی اختلاف عمق كمتری را نسبت به هم دارند بنابراین با استفاده از این روش در پایدارسازی ویدئو خطای مربوط به اختلاف عمق را هم نخواهیم داشت.