وبلاگ

معامله با اشخاص وابسته از ویژگیهای معمول فعالیتهای تجاری است. برای مثال برخی واحدهای
تجاری بخشی از فعالیتهای خود را از طریق واحدهای تجاری فرعی، مشارکتهای خاص و
واحدهای تجاری وابسته انجام میدهند. معامله با اشخاص وابسته میتواند بر وضعیت مالی، عملکرد
مالی و انعطافپذیری مالی واحد تجاری تأثیرگذار باشد (اشخاص وابسته ممکن است معاملاتی انجام
دهند که اشخاص غیروابسته انجام نمیدهند). تحقیقات صورت گرفته نشان میدهد که وجود
معاملات با اشخاص وابسته، جزء مواردی است که میتواند منجر به دستکاریهای مدیریت یا تجدید
ارائه در رابطه با اطلاعات مالی گردد. اینگونه معاملات گوناگون هستند و اغلب شامل معاملات
پیچیدهای بین بنگاه و مدیران اصلی، مدیران ارشد اجرایی، مالکان و واحدهای تجاری وابسته به آن
 واحد میباشند

با توجه به اینکه افشا و حسابرسی معاملات با اشخاص وابسته، یکی از چالشهای اخیر اغلب
شرکتها و حرفه حسابداری است، بنابراین در این تحقیق تاثیر معاملات با اشخاص وابسته بر
عملکرد شرکت با توجه به متغیرهای حاکمیت شرکتی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق
بهادار تهران مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
 مسأله پژوهش
اکثر شرکتها و واحدهای تجاری تمایل به هموارسازی سود دارند. در واقع هموارسازی سود به معنی
تلاش مدیران شرکت در راستای تعدیل نوسانهای سودهای تحقق یافته شرکتشان است. بر این اساس
در صورتیکه عملکرد جاری شرکت ضعیف باشد، مدیران به هموارسازی سود از طریق افزایش
تعهدات تمایل دارند و سودهای آتی را به عاریه میگیرند و در صورتیکه عملکرد جاری شرکت
خوب باشد مدیران تمهیدات کاهنده سود را انتخاب کرده و سود را برای دوره آتی ذخیره میکنند.
مدیران شرکت، یا با هدف گرفتن پاداش، یا با هدف حفظ موقعیت شغلی خود دست به این کار
میزنند (سلیمانی امیری و حمزی، 92 :1390).
رسوایی های اخیر مالی در برخی از شرکتها، نقاط ضعف موجود در گزارشگری مالی را برجسته تر
ساخته است و وجود معاملات با اشخاص وابسته از جمله مواردی است که به وضوح قابل مشاهده
است. استفاده کنندگان از صورتهای مالی، وجود معاملات با اشخاص وابسته را نشانهای (دلیلی)
احتمالی، برای مدیریت سود میدانند (دستکاری سود توسط مدیران واحد تجاری) و اغلب حسابرسی
اینگونه معاملات مشکل است زیرا دارای ریسک بالای بالقوهای در حسابرسی میباشند. مشارکت
مدیران اصلی و مدیران ارشد واحد تجاری و یا اشخاص وابسته در اینگونه معاملات برای کسب
منابع واحد تجاری، انگیزهی لازم را برای مدیریت برای هموارسازی و تعدیل سود و حتی احتمالأ
افزایش عایدی و یا پنهان ساختن احتمالی کاهش در داراییها (کاهش منابع)، ایجاد میکند (گوردون
و هنری، 5 :2005).