وبلاگ

:
صنعت پارچه، توانایی تولید پارچه هایی شبیه به شبکه یا نزدیک به آن را با استفاده از روش های خودکاری مثل بی بافت، بافندگی تاری پودی، سوزن دوزی و بافندگی حلقوی گسترش داده است. از لحاظ توانایی برای صرفه جویی هزینه ها و افزایش کار ماشینی، برخی از روش های بافت سنتی برای تولید پارچه در کامپوزیت پلیمر پیشرفته، پذیرفته شده اند. بافندگی حلقوی به طور ویژه و به خوبی در ساخت سریع اجزاء به همراه اشکال پیچیده قرار گرفته که به واسطه مقاومت پایین در برابر تغییر شکل پارچه می باشد. در عوض، دستگاه های حلقوی موجود به صورت موفقیت آمیزی، استفاده از انواع متفاوت الیاف را با اجرای بالا پذیرفته اند، مثل شیشه، کربن، آرامید و حتی سرامیک ها که هر دو نوع پارچه هایی شبیه به شبکه و یا شبکه ای صاف را تولید می کنند. پارچه همانطور که مورد نیاز است شکل می گیرد و در

 اجزای کامپوزیت با استفاده از یک روش، نمونه مایع مناسب قرار می گیرد، مثل نمونه انتقال رزین (RTM) یا خیساندن فیلم رزین (RFI).

استفاده از شکل شبکه ای یا تقریبا شبکه ای به روشنی در حداقل ضایعات ماده ای و کاهش زمان تولید، دارای مزیت است.
به هرحال، گسترش یک اجرای بافت حلقوی کاملا جدید می تواند مصرف زمانی و هزینه بالا را بهبود بخشد، به طوری که این بخش می تواند از لحاظ اقتصادی در تمام موارد غیر ضروری باشد، در این گونه موارد پارچه های حلقوی صاف با مقدار بالای قابلیت شکل پذیری / قابلیت نصب باید استفاده شود تا وسیله ای را برای یکپارچگی بعدی شکل دهند و جزء کامپوزیت مورد نیاز را تولید کنند. علیرغم قابلیت شکل پذیری استثنایی، توجهات جدی به اجرای مکانیکی در بخش عموما ضعیف تر در کامپوزیت های حلقوی در مقایسه با مواد و ترکیبات معمول تر، وجود دارند. این نامرغوبی در ویژگی های کامپوزیت های حلقوی اصولا از استفاده محدود از سختی الیاف و توانایی الیاف ناصاف تر در ساختار بافت نشأت می گیرد که پارچه ها را در سطح بسیار بالا مجددا شکل می دهد. در مجموع، صدمه وارد شده بر الیاف در طول مرحله بافت می تواند ویژگی های مکانیکی را تنزل بخشد. این یادداشت در ابتدا به ارائه برخی از انواع معمول تر در روش ها و دستگاه های بافت می پردازد و در مورد برخی از ابداعات به منظور آسانی ساخت کامپوزیت های حلقوی با اجرای مکانیکی بهبود یافته، بحث می کند. در این متن، اجرای کامپوزیت های حلقوی پیشرفته با توجه به ویژگی های مکانیکی مثل تنش، فشار، جذب انرژی، خمش بررسی شده اند. طرح های تحلیلی و عددی که اخیرا برای پیش بینی سختی و استحکام کامپوزیت های حلقوی در دسترس هستند، نیز معرفی شده اند. در پایان، برخی از کاربردهای اخیر و بالقوه در مورد بافت حلقوی در کامپوزیت های مهندسی، روشن شده اند.