:
هدف از این تحقیق تحلیل پایداری و طراحی نگهداری سیستم نگهدارنده تون دنباله لایه
631 معدن زغال سنگ گلندرود می باشد . معدن زغال سنگ نگ گلندرود د رنزدیکی
شهرستان نور و در 20 کیومتری جنوب غربی آن واقع شده ست . مهمترین ویژگی توده
سنگ های تونل مذکور ، مقاومت پایین ، وجود دسته درزه ها و ناپیوستگی های فراوان
و درجه آلتراسیون بالا آنها می باشد .
با توجه به نتایج حاصل از برداشت های صحرایی به عمل آورده از منطقه وجود دو دسته
درزه با شیب تند در کمر بالا و کمر پایین لایه های زغالی منطقه تایید شد و برخی خواص
فیزیکی – مکانیکی توده سنگ های تونل های منطقه نیز به وسیله آزمایشات مکانیک سنگی
تعیین گردید .
زمانی که یک فضای زیر زمینی در داخل توده سنگ های درزه دار احداث می شود بلوک های
واقع در کمر بالا و یا کمر پایین ممکن است ریزش کرده و ناپایداری در آن به وجود آید . بنابراین
تحلیل پایداری در مورد چنین حفریات زیر زمینی بسیار حائز اهمیت خواهد بود .در این تحقیق
از مناسب ترین روش ها برای تحلیل پایداری و طراحی نگهداری تونل مذکور استفاده شده است .
روش اصلی انجام تحلیل پایداری در این تحقیق استفاده از روش عددی اجزا مجزا می باشد
که برای این منظور از نرم افزار UDECاستفاده شده است .و نیز از روش های تجربی طبقه بندی
مهندسی سنگ نیز جهت کمک و تایید نتایج حاصل از روش عددی استفاده شده است که توده سنگ
های منطقه مطابق روش های Q,RMR در رده توده سنگ های ضعیف تا سست توصیف شده اند .
تحلیل پایداری توسط نرم افزار UDECنشان می دهند که در صورت عدم نصب سیستم نگهدارنده
د رتوده سنگ های اطراف تونل مورد نظر جابه جایی قابل توجهی رخ می دهد . به این معنی که
برای کنترل آن بایستی از سیستم های نگهدارنده استفاده نمود .
دی متیل اتر (DME) یا متوکس متان با فرمول شیمیایی CH3OCH3 ساده ترین اتر آلیفاتیکی است. تا سال 1975 این ماده در صنعت به عنوان یک محصول جانبی در تولید فشار بالای متانول به دست می آمد به طوری که 3 الی 5 درصد وزنی تولید شده را دی متیل اتر تشکیل می داد و به همراه متانول خام بازیابی شد. در سال 1980 با اصلاح و توسعه روش های سنتز متانول به ویژه توسط شرکت های Lugi و ICI، تهیه متانوب در فشارهای پایین ممکن شد و واحدهای جدید کاملا جایگزین واحدهای قدیمی گردیدند، در نتیجه در این واحدها دی متیل اتر به میزان بسیار کم تولید می شود. از آن تاریخ همواره سعی بر این است که دی متیل اتر را از طریق فرایندهای خاص کاتالیستی تهیه کنند؛ به طوری که در حال حاضر دو روش عمده تولید این ماده عبارتند از سنتز کاتالیستی مخلوط گازی CO و H2 (گاز سنتز) که به روش مستقیم معروف است و دیگری آبگیری کاتالیستی از متانول که روش غیرمستقیم نامیده می شود.
تا دهه 1980 میلادی از مهمترین کاربردهای صنعتی DME تبدیل آن به دی متیل سولفات با استفاده از سولفور تری اکساید بوده است به طوری که از 50000 تن تولید سالانه طی سال 1988 در اروپا غربی، حدود 15000 تن آن در تولید دی متیل سولفات مصرف می شد و باقی مانده یعنی 35000 تن DME در صنعت آئروسل و به عنوان پیشران به کار برده شده است. به دلیل بالا بودن ضریب حلالیت، این ماده به
عنوان حلال در فرمولاسیون آئروسل هایی که دارای اجزای با حلالیت کم هستند بسیار باارزش است.
در دهه 1990 میلادی کاربرد این ماده به عنوان سوخت موتور دیزل و جایگزین گازوییل به شدت مطرح شد که می تواند تحول عظیمی در بازار سوخت دیزل را در آینده سبب شود.
برخی از دلایل استفاده از این ماده عبارتند از:
– وجود منابع عظیم گاز طبیعی و سهولت تهیه دی متیل اتر از گاز سنتز و متانول که هردو را می توان از گاز طبیعی به دست آورد.
– داشتن دمای خود اشتعالی پایین.
– استفاده به عنوان یک سوخت اکسیژن دار در مخلوط هوا از تشکیل دوده جلوگیری می کند.
– استفاده از این سوخت در موتور دیزل میزان تشکیل NOx را کاهش می دهد.
در این تحقیق مدلسازی تولید مستقیم دی متیل اتر از گاز سنتز انجام گرفته استو در فصل اول پایان نامه به بیان کلیاتی در مورد خواص فیزیکی و شیمیایی، کاربردها و همچنین واکنش ها و فرایندها شناخته شده تولید دی متیل اتر تا به امروز پرداخته شده است. در فصل دوم بررسی در مورد راکتورهای مختلف مورد استفاده در تولید دی متیل اتر به ویژه راکتور دوغابی صورت گرفته است. در فصل سوم سینتیک های تولید دی متیل اتر در مقالات چاپ شده بیان گردیده است. در فصل چهارم ابتدا به بیان تئوری و روش های حل معادلات برای مدلسازی پرداخته شده و در ادامه نتایج مدلسازی و مقایسه با نتایج تجربی موجود و همچنین بررسی نتایج صورت گرفته است.
در میان فرآیندهای شناخته شده برای انجام عملیات جداسازی، فرایند تقطیر و استخراج اهمیت فراوانی داشته و از معمولی ترین روش هایی می باشد كه از دیر زمان شناخته شده و به كار رفته اند. برای جدا كردن برخی از مواد از مخلوط ها نمی توان روش های معمول تقطیر و ا ستخراج را عمدتا به لحاظ اقتصادی به كار گرفت؛ زیرا خواص فیزیكی و شیمیایی مواد و نیز شرایط مورد نیاز به گونه ای است كه امكانات لازم جهت استفاده و كاربرد روش های معمول موجود را به طور رضایت بخش و با كیفیت بالا فراهم نمی سازد . اهم این موارد شامل بالا بودن نقطه جوش، نزدیك بودن نقطه جوش موارد مورد نظر، حساسیت مواد به دمای بالا، تامین و بازیابی حلال می باشد . در موارد ذكر
شده و مشابه كه از ملاحظات اقتصادی و محدودیت های عملی و اجرائی نا شی شده است، بایستی از روشی برای انجام عمل جداسازی استفاده نمود و یا امكان بهره گیری آن را بررسی كرد كه آن روش حتی الامكان بتواند اكثر شرایط مورد نیاز و بالاخص شرایط عمده و غالب را تامین نماید. یكی از روش هایی كه امروزه جهت جداسازی مواد مفید و ضروی از مخلوط ها و اجسام
مركب مورد توجه قرار گرفته و در حال حاضر به كار گرفته می شود استخراج با سیال فوق بحرانی می باشد.
فصل اول
کلیات
1-1- استخراج
برای اینكه جزئیات فرایند استخراج فوق بحرانی بیان شود ابتدا باید فرایند استخراج بطور جداگانه تعریف شود.
تعریف استخراج : هر گاه دو ماده یا دو فاز (می توانند از دو فاز مختلف یا یكسان باشند) در تماس مستقیم با هم قرار گیرند تا طی مدت زمانی جزء مطلو ب آن از یك فاز یا ماده وارد فاز یا ماده دیگر شوند به آن استخراج گفته می شود.
اساس انتقال در این پدیده تماس مستقیم یا مستمر است و در اثر این تماس مستقیم و مستمر یك جزء مطلوب انتقال می یابد.
استخراج انواع مختلف دارد مانند: استخراج مایع- مایع، جامد- مایع، گاز- مایع ، جامد-گاز و غیره.
یكی از مواد استخراج كه امروزه كاربرد فراوانی در صنایع مختلف پیدا كرده است استخراج فوق بحرانی است .
2-1- به كار بردن سیال فوق بحرانی برای استخراج
استخراج با حلال یكی از قدیمی ترین روشهای جداسازی بوده و بدون شك تاریخ استفاده از آن به قبل از میلاد برمیگردد . علم استخراج با حلال در طی مدت زمان طولانی توسعه یافته است و بیشترین پیشرفت در مورد حلالها و سیالهای مورد استفاده در فرایندهای استخراجی بوده است . استخراج با فاز جامد و ، (soxhlet) سوكسله ،(sonication) روشهای استخراجی نظیر سونیكشن استخراج مایع كه مدتها پیش ابداع شده اند امروزه نیز به همان صورت قبلی جهت تهیه نمونه به كار میروند . روشهای استخراج با حلالهای دورریز، با بازگیری ناقص نمونه ها، وقت گیر بودن فرایند، مصرف زیاد حلال و … همراه هستند . بدین ترتیب محققان به فكر ابداع روش جدید استخراجی افتادند كه علاوه بر اینكه معایب فوق را نداشته باشد بلكه دارای مزایای چندی نیز باشد . یكی از این است كه مزیتهای بسیاری دارد كه از جمله می توان به SFE روشها استخراج با سیال فوق بحرانی كاهش زمان استخراج و عدم آلودگی محیط زیست اشاره كرد.
امروزه مواد فیبری، به دلیل خواص کاربردی و مفید آنها در بسیاری از زمینه های مهندسی استفاده می شوند. مواد فیبری در برگیرنده خواص مکانیکی خوبی مانند انعطاف پذیری در شرایط خاص طراحی، سبکی وزن، مقاومت بالا در مقابل خستگی و خوردگی، چگالی کم، مقاومت در برابر دما و صدا و خواص الکتریکی آنها، می باشند.
تحقیق در مورد انتقال حرارت در محیط های فیبری، به دلیل کاربردهای صنعتی فراوان آن و بخصوص به عنوان عایق حرارتی در زمینه های ساختمانی، صنعتی و هوا و فضا، موضوع قابل توجهی جهت بسیاری از تحقیقات می باشد و همچنین با توجه به گسترش تکنولوژی انتقال حرارت، این موضوع در نظر مهندسانی که در زمینه های کنترل حرارت فعالیت می کنند، بسیار مهم و مورد توجه می باشند. بررسی انتقال حرارت در درون عایق های فیبری موضوع بحث بسیاری از محققان در چهل سال گذشته بوده است، ولی هرکدام از آنها تنها از جنبه خاصی
از این موضوع را مورد بررسی قرار داده اند. شکل (I-1) نشان دهنده تقسیم بندی انواع جنس عایق های مورد استفاده در دماهای مختلف می باشد.
در میان مواد مقاوم در برابر حرارت، اکسیدهای با دمای ذوب بالا بسیار مهم می باشند. این ترکیبات، با مشخصه دمای ذوب بالا (1700 – 2800 درجه سانتی گراد) و مقاومت در برابر اکسیداسیون، بر بسیاری از مواد مقاوم در برابر حرارت برتری دارند. ضریب هدایتی آنها بسیار پایین تر از فلزات می باشد. اینگونه اکسیدها به آسانی در دسترس بوده و در بسیاری موارد قیمت چندان بالایی ندارند. مواد اولیه برای تهیه فیبرها، اکسیدهای آلومینیوم، زیرکونیوم، سیلیکون، تیتانیوم و سایر مواد مشابه و یا ترکیبی از آنها می باشد. اثبات گردیده که آلومینیوم و زیرکونیوم، و در میان اکسیدهای غیر فلزی، اکسیدهای سیلیکون و بورون از امکانات بهتری برخوردار می باشند.
مواد فیبری سبک به طور گسترده ای در کاربردهای با دمای بالا، به عنوان عایق حرارتی در کوره ها و مبدل های حرارتی و سیستم های چند منظوره حفاظت حرارتی در سفینه های فضایی، در هنگام ورود به لایه متراکم اتمسفر در ترمزهای آیرو دینامیکی، مورد استفاده قرار می گیرند. کاربرد آنها در صنایع الکتریکی و الکترونیکی نیز در خور اهمیت می باشد، زیرا باعث افزایش ضریب اطیمنان ماشین های الکتریکی، و توسعه صنایع میکرو الکترونیک و ساخت IC ها شده است. به عنوان مثالی برای کاربردهای در دماهای بالا، مواد فیبری می توانند به عنوان محافظی در برابر حرارت برای کاهش دمای دیواره ها، نرخ انتقال حرارت و گرادیان دما مورد استفاده قرار گیرند. در بعضی موارد پوشش هایی نیز به جهت جلوگیری از اثرات محیطی لازم می باشد.
دانشگاه آزاد اسلامی
واحد تهران جنوب
دانشكده تحصیلات تكمیلی
سمینار برای دریافت درجه كارشناسی ارشد“M.Sc” مهندسی برق گرایش کنترل
عنوان:
بررسی طراحی ماتریس وزن دهی در تنظیم كننده های مربعی خطی LQR مبنی بر الگوریتم تدریجی چند منظوره
برای رعایت حریم خصوصی اسامی استاد راهنما،استاد مشاور و نگارنده درج نمی شود
تکه هایی از متن به عنوان نمونه :
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
چكیده:
با توجه به مشکلات طراحی ماتریس های وزنی برای LQR ، راهکاری مبتنی بر یک الگوریتم تکامل تدریجی چند منظوره پیشنهاد می گردد. ماتریس های وزن LQR کنترل فیدبک حالت و کنترک کننده بهینه از طریق بنا کردن مدل بهینه سازی با اهداف چند منظوره و با استفاده از MOEA بدست می آید که موجب می شود سیستم کنترلی ساخته شده به صورت همزمان به معیارهای عملکرد درخواست شده نائل گردد. کنترلر برای سیستم پاندول معکوس دوبل با استفاده از روش پیشنهاد شده طراحی شده است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که زمان خیز و اورشوت کوچکتر از روش طراحی ماتریس وزن LQR در جایابی و تعیین قطبها دارد. بنابراین صحت روش ارائه شده مورد تایید قرار می گیرد.
قیمت : شش هزار تومان
***
—-
پشتیبانی سایت :
